Hola queridos!!
Nieuws van onze eerste officiële stage (halve) dag!! Blijkt dat we dus 3 bussen moeten nemen om op onze stageplaats te geraken en dan heb we nog de keuze tussen een kleine wandeling of een tripje met de motortaxi tot voor de schoolpoort. Onze eerste ervaring met de motortaxi was best leuk :-p Het voorstuk is het wiel en het zadel (waar de chauffeur op zit) van een motor, en het achterstuk is een zitbankje met een kap erover. En zo hobbelen we de straat door!
Op maandag is het Nadia die als psychologe aanwezig is op de school. Zij werkt vooral met de lagere school en is verantwoordelijk voor de workshop van emoties. Zij heeft ons dan in alle klasjes van het eerste leerjaar voorgesteld. Ok ik moet toegeven dat ik Peruvianen niet het meest bepaald knappe mensenras vind, maar die kindjes van 6 jaar zijn écht héél schattig!!! Toen we over de speelplaats wandelden kwamen er een paar meisjes naar ons toegelopen, en kwamen meteen rond ons hangen en vragen ‘como te llamas, de donde estas,..’ We waren dus meteen vertederd door onze eerste kennismakingen met deze kleinste Peruviaantjes!!
Hierna volgden we even een turnles van een klasje. Door het gebrek aan materiaal kon maar de helft van de klas meedoen (er waren maar ‘hoelahoeps’ voor de helft van de kinderen) en zat de rest van de klas wat toe te kijken wat op hun eigen te spelen. We vonden het wat raar (en jammer eigenlijk) dat er geen alternatief spelletje voor deze helft van de kinderen was voorzien!
Het valt ons precies wel wat op dat er hier precies niet efficiënt gebruik kan gemaakt worden van middelen, zo is er bijvoorbeeld in elke klas een juffrouw en een andere vrouw die helpt. Hoewel de klassen (op het eerste zicht) heel chaotisch waren, deed de hulpjuffrouw niet veel nuttigs in de klas, terwijl ze op zich mee zou kunnen helpen met de orde en discipline in de klas (of het animeren van een alternatief spel tijdens de turnles bv.). Soit, al na zo’n eerste indruk van de gang van zaken op de school hebben we al door dat het hier helemaal anders aan toe gaat dan we gewend zijn, niet alleen door de mentaliteit, maar ook door de manier van werken en de middelen.
Zo was er een klein meisje die aan het lopen was en haar schoen viel altijd uit, ik ging naar haar toe en vroeg of ik haar mocht helpen om haar schoen dicht te doen zodat die niet meer zou uitvallen. Ik was wat verbaasd want het meisje verborg haar schoen achter haar ander been en wou niet dat ik haar hielp. Ik snapte het probleem niet en stelde haar gerust toen ik er op aandrong om haar te helpen, en toen zei ze met een klein stemmetje en schaamte dat haar schoen gewoon niet meer dicht ging omdat die kapot was… toen zag ik het ook dat er idd niets meer te sluiten viel. Dat was wel even slikken, het is moeilijk zich in te beelden dat die kinderen gewoon niet altijd hebben wat voor ons zo vanzelfsprekend is, zoals nieuwe schoenen krijgen als die van ons kapot of gewoon oud zijn!
Vandaag hebben Elke en ik ook eens de Peruviaanse medische wereld verkend! ’t Is te zeggen dat ik sinds vrijdag een beet heb van een of ander vreemd Peruviaans wezen. Op zich niet zo erg dacht ik, maar het werd wat lastig omdat de beet nogal groter en groter werd en ondertussen groter is dan een handpalm. We gingen dan maar naar de dokter van de universiteit en die gaf al een hele uitleg dat het geen allergische reactie was, maar een infectie. De man had ook zijn twijfels of het niet de beet was van een of andere bepaalde spin (ieoeww!!) die voorkomt hier in de streek en die wel wat complicaties kan veroorzaken. Dus ik moest naar het ziekenhuis om een urinetest te laten nemen om dit (hopelijk) uit te sluiten. Morgen moet ik terug naar de dokter om te zien wat het resultaat is. Ondertussen zit ik al aan de antibiotica, want de behandeling moest blijkbaar dringend beginnen aangezien de beet al van vrijdag was, woops! Voila immune Gwen die normaal nooit ziek is, heeft na 10 dagen Peru al een dokter en ziekenhuisbezoek achter de rug, olé! Ik moet wel zeggen dat de verzorging hier wel dik in orde is! Dat weten we dan ook…
Vanavond is het trouwens het cocktailfeest van de ambassade, waar we het eerder over hadden!! Eindelijk kunnen we ons wat optutten in plaats van ons grijs en zo onopvallend mogelijk te vertonen J
Binnenkort meer nieuws!!
Toedelsss xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten